Cabdilaahi suldaan ( Tima-cade) IHUN baa laga hayaa " Duulkii inkaar qaba jinaa daasadaw tuma'e" Ummadan wax aan jirin durbaanka loogu qaraacaayo, ee kolba meel baas afka loo saaraayo, iyana iska garan la', reer hebel ay ku maalaan, kuna wareeriyeen labadan xadhig maran, Waa Geenyo shaaximan oo dhan uu u socdo ama ka socdaa jirin, siddii ilma yar oo uu dhalay farta ugu yeedho, waa ka labadda dhegood-ba go'an yihiin ( Siddii laxddii furo lahayde" ee la yidhaaho Raggii ma adigaa ka hadhaye. Waa aduunyo aan aabo iyo hooyo mid-na aan lahayne, waxa meesha yaala ee la rabo in loo durbaan garaacdo, saw xaafadland maaha? Maxaa loo wareeri-nayaa dadka? Ma dawlad iyo maamul baa jira? Sawtan Sidihii u go'ay, ee aan lahayn cayn iyo bayd, keeno iyo deba-gelis mid lagu dagagaro, ee siddii duufaan geed midha leh ku meereystay, oo siday dabayshu u ruxaysay midhihii ka daateen, ay ummaddii dalka joogtay mid-ba meel ka baxay, guri bed qabaa aanu jirin, ee ay askartii ku dhoobay-satay, fitig-faatig u qaaday, Bal Akhristaw, ummadda ma waxay odhan doonaan, Ciidan Sacabka u garaaca, ilayn ma jiro ciidan ummadi leedahaye. meeshan way u dhamaatay, oo waxay daaqday dhira-dhabto iyo maskax-buq, oo waa taa dhuun yeedhisay, ee ma dib baa loo neef afuufayaa, ilayn haatan qoloftii iyo lafihii baa lagu liqay qalayl-kiiye, oo qalwaddii mas baa galaye.

Waxan ku soo xidhay qoraalkan, Murtiddii ahayd "Deerooy dantaa ma is daba mar baa? oo looga jeedo, wax aan sal iyo raad mid-na aan ku fadhiyin, isku mulaaqan, madax iyo mijo aan loo kala garanayn, geri iyo nolol gees lagu tiriyaa aanay jirin, jiho loo raacaana aanay haba-yaraatee la hayn, garasho daayo aan la masanuunin karin. IlIaah ha u naxariisto'e wuxu yidhi Abwaan Qaasim " Olol-keedu waa ii baxaa, ogta waaberiye, oon iyo haraad waa waxay, la alwanay-saaye, Waa taas ilamaha loogu xidhay, geed adaahi-yahe"Geedka uu abwaanku ku magacaabay " adaahidda" maaha mid if iyo aakhiro-toona naf leh, xooluhu xataa ma cunaa, oo dheef iyo dheecaan ma laha, wax laguma ooto, dhenged lagama goosto, dhigo iyo udubo lagama samaysto, maydhax-na lagama diirto, oo xadhig lagama soohdo, halkuu ka soo baxana waa laga guuraa, lamana dego, oo waxa la yidhaa haday xooluhu cunaan ( Waa lo'dda, adhiga iyo geela'e), way ku dhintaan. Ugu dambayn, askartan meesha ka bef-bef lihi, waa geed-kaas aan sare ku soo sharaxay, ee khasaare mooyee aan abid qaneecaad looga deyin-ba, oo wax kale-na aan loogu xulan, in laga fogaado mooyee, sidoo kale waxan ka botori-naaya Xaafad-tooyadda, ee ka shimbiro-waaqleeya Guriggii Mooorgan, waxay la mid yidhiin geed-kaas aan idiinku soo sheegay qoraalka sare, rajo ka soo jeedaa-na ma jirto, ee ma waxay ina leeyihiin, " Iilkii aanu ku ridnay baan dib uga soo Fugaynaa, siddii lafaha dhulka laga soo qodo, ee laga baadho taariikh-ddii ay jireen, taas oo wax suura-gal ah aan ahayn, Somaliland way dhimatay, dib-na loo arki maayo, ee beenta ha laga daayo ummadu ,way og-tahay waxa jiree kolba weji loo yeelaayo'e..

* N.B Dhalanteed Xareed Waw Eg-yahay, Dheehashadda Guude.

Qore:- Abdi-shotaly.

[email protected]